Toen hij merkte dat er veel ruimte was voor zelfontwikkeling bij mensen die actief zijn in de IT-branche, combineerde hij zijn levensmissie met die voorliefde en richtte hij drie jaar geleden CalmCode op. Nu is hij naast liefhebbende vader van twee kinderen en partner ook ondernemer. Wij vroegen hem het hemd van het lijf over hoe hij gestart is, wat zijn successen en tegenslagen zijn geweest en over het wel en wee van de IT’er op de werkvloer.

Met de deur in huis: waar zag jij de potentie voor jouw bedrijf precies?
“Als je het heel stereotyperend bekijkt, kun je IT’ers opdelen in twee groepen, introverte en extraverte mensen. Back-end developers en front-end developers. Die introverte IT’ers vinden het schrijven van code heel leuk, maar het communiceren over projecten en het aangeven van hun grenzen bijvoorbeeld vinden ze uitdagend. Aan de andere kant heb je de extraverte personen. Die zijn makkelijker in de communicatie, maar die willen vaak een stap maken van techneut naar een architectenrol en daar komen weer andere skills bij kijken. Aan beide kanten zie je dat mensen gefrustreerd raken als het niet lukt. Met veel verloren energie als gevolg. Dat zag ik bij oud-collegae gebeuren. Ik zag uitval en zelfs burn-outs, waarvan ik wist dat het voorkomen had kunnen worden. Om dat in andere banen te begeleiden richtte ik CalmCode op.”

En wat doe je met CalmCode dan precies?
“Burn-outpreventie en stressreductie. Op een manier waarbij de omgeving zich niet hoeft aan te passen, maar we het dus bekijken vanuit de persoon zelf. Dat doe ik voor mensen die werkzaam zijn in IT. De software ontwikkelaars en techneuten, zeg maar.”

Je hebt er zelf ook ervaring mee gehad; kun je daar iets over vertellen?
“Ja, dat is nooit zó heftig geweest dat ik echt fysiek uitviel, maar ik zat er een aantal keer tegenaan. De laatste keer was toen ik aan het freelancen was. Mijn jongste broertje was aan het herstellen van acute leukemie. De kinderen waren nog jong. Ik had het heel druk met opdrachten en dat werd me bijna te veel. Toen ging ik met mijn middelste broertje mee naar een retraite. Daarvan kwam ik terug en toen vroeg ik me af: wat zijn we hier toch eigenlijk allemaal aan het doen? Dat inzicht wat ik daar had was denk ik de basis voor wat ik nu doe. Vervolgens ben ik nog wel anderhalf jaar bezig geweest om te kijken hoe ik daar iets mee kon doen. Ik begon geleidelijk in te zien dat waar je werkt, heel erg bepalend is voor hoe jij de wereld ziet. Dat is niks nieuws en is sociologisch en psychologisch ook onderzocht, maar zodra jij even een stapje opzij doet en een andere stroming gaat volgen die niet in het verlengde ligt van wat je altijd hebt gedaan, dan kan dat een enorme verruiming zijn van je wereldbeeld. Daarin hoop ik ook de techneuten te kunnen begeleiden. Om nieuwe dingen te ontdekken en daarmee nieuwe ruimte te vinden.”

Vaak is er een heftig moment nodig om de hulp te zoeken, toch?
“Ja, blijkbaar moeten mensen eerst omknakken voordat ze hulp gaan zoeken. Dat is natuurlijk niet zoals het zou moeten zijn. Als iemand uitvalt ben je natuurlijk te laat. Dan valt niet alleen een goede specialist voor onbepaalde tijd weg, maar ook een fijne gozer en een gezinslid. Dat kan niet de bedoeling zijn. Dat voorkomen is mijn uitdaging. Gelukkig krijg ik nu steeds meer mensen preventief toegestuurd, om te zorgen dat ze zich fijn voelen in hun werk. Dat gebeurt vooral vanuit kleine bedrijven, waar het uitvallen van één persoon meteen problemen op zou leveren. Daar is de noodzaak er ook voor het bedrijf zelf. Het is een hoop gedoe en de organisatie tot last als iemand uitvalt, niet alleen die 10.000 euro aan omzetverlies of kosten.”

Hoe kijk jij naar de weerbaarheid van een persoon?
“In iedere situatie, heftig of niet, gebeurt er op drie niveaus iets met je, namelijk fysiek, mentaal en emotioneel. Bijvoorbeeld als er een auto op je af komt te rijden. Dan gebeurt er iets fysieks: je springt weg of wordt aangereden. Er gebeurt iets mentaals: je denkt na over wat er allemaal gebeurt. En er gebeurt iets emotioneels: je wordt bijvoorbeeld boos. Op alle drie die vlakken kun je iets doen met je weerbaarheid. Je kunt fit zijn, zodat je weg kunt springen. Je kunt mentaal zorgen dat je de gedachten niet de overhand laat krijgen en de mate waarin je boos of juist medelevend reageert kun je ook trainen. Die drie aspecten zijn allemaal even belangrijk over hoe jij je leven, en dus je werk, ervaart. Ik ben vooral bezig met het emotionele en mentale stuk.”

Hoe ben jij opgeleid?
“Ik ben gecertificeerd tot Trauma Release Excersice (TRE©) Provider. Dat klinkt heel zwaar, ‘releasen van trauma’, maar je kunt kleine stressoren en spanningen ook zien als trauma, dus daar werkt het ook voor. Naast de smartphone en laptop zijn er voldoende kleine stressoren gedurende de dag. Die kun je beter frequent ontladen, in plaats van opstapelen en in een keer uit de band laten klappen.”

Wat is TRE precies dan?
“Tijdens een TRE-sessie doe je zes staande oefeningen en één liggende oefening. Dat zijn hele toegankelijke lichamelijke bewegingen. Met die oefeningen ga je fysiek vertragen. Je gaat rustiger aan doen. Dit werkt mentaal door. Bij de zevende oefening ga je op de grond liggen en maak je gebruik van een herstelmechanisme dat iedereen in zich heeft. Door middel van trillingen die je lichaam dan wil gaan maken zorg je ervoor dat je spieren ontspannen, dat de bloedcirculatie omhoog gaat en afvalstoffen worden afgevoerd. Daarmee kun je bepaalde trauma’s in je lichaam verwerken.”

Bestier je CalmCode alleen?
“Ja, al werk ik wel heel veel samen met anderen. Bijvoorbeeld met de mensen van de QUBE. We vullen elkaar aan. Daar bieden we samen begeleiding en oplossingen op het gebied van intelligentie, emotionele, fysieke en mentale gesteldheid. Dat doen we met de gedachten dat mensen die met een probleem op één gebied komen, vaak niet geholpen zijn als alleen op dat gebied geholpen wordt. Neem overgewicht als voorbeeld. Dat lijkt in eerste instantie vooral fysiek, maar zonder mentale en emotionele stabiliteit kun je nooit op je streefgewicht komen, laat staan blijven. Zo is dat ook met spanning of stress. Dat is niet alleen mentaal op te lossen. Ook fysiek, maar ook emotioneel. Het is dus interessant om mensen op twee of meer vlakken te begeleiden. Verder werk ik ook samen met een oud-collega, waarmee ik veel bedrijfstrainingen doe. Ik zoek graag de samenwerking op.” 

Even persoonlijk over jou: wat is je favoriete boek?
“Ik heb een heel mooi boek gelezen over het leven na de dood, van Deepak Chopra. Dat is een Indiase huisarts, een biologisch en wetenschappelijk georiënteerd iemand, die ook vanuit de spirituele kant kijkt naar het leven. Die heeft een boek geschreven over reïncarnatie. Hoe moderne wetenschap wonderlijk goed aansluit bij oude wijsheden op dit thema. Door het lezen van dat boek kon ik met wat minder angst naar de dood kijken. Vond ik erg interessant.”

Waar sta je ’s ochtends voor op?
Lachend: “Om iets te gaan doen, maar wat ik doe verschilt heel erg. Ik was vroeger heel gestructureerd en gepland, tot aan het dwangmatige toe, dat heb ik gelukkig voor een groot deel los kunnen laten. Ik geniet er nu veel van om op te staan om de kinderen mee te helpen met naar school gaan. Ik stond een tijdje op met het doen van mijn yoga-practice, dat was ook wel fijn. Nu ben ik weer een beetje aan het zoeken. De laatste tijd sta ik vaak op om aan de slag te gaan met een IT-klus waar ik mee bezig ben. Het wisselt dus.”

Wat is jouw grootste succes als ondernemer?
“Mijn grootste succes is dat ik dit gewoon gestart ben. Maar daar zit ook meteen de valkuil in, omdat ik verzuimd heb om echt goed marktonderzoek te doen naar of er wel vraag was naar de oplossing die ik bied. Het feit dat er een probleem is, betekent helaas niet dat men op zoek is naar een oplossing. Ik denk dat dat de reden is waarom burn-outpreventie nog niet de aandacht krijgt die het verdient. Ik had gehoopt dat het makkelijker zou gaan, maar dat hoort natuurlijk bij het ondernemen.”

Wat betekent succes voor jou?
“Daarvoor wil ik Ram Dass quoten, een spiritueel leraar uit Amerika uit de jaren tachtig. Die zegt: ‘We’re all just walking each other home’. Voor mij zit daar de essentie in: we zijn gewoon mensen die samen ervaringen delen. We zijn er om elkaar te begeleiden. Iedere keer dat ik iemand kan helpen groeien of de juiste richting in kan sturen met mijn aanwezigheid en vragen, is dat een succesmoment voor mij.”

Welke tegenslag is je het meest bijgebleven?
“Ik heb me afgelopen zomer volledig overgegeven aan CalmCode en daardoor kwamen er wel een hoop dingen los, maar nog niet genoeg om helemaal door te lopen. Een andere tegenslag was een investering die te groot uitviel. Ik wilde een stuk aan mijn website helemaal automatiseren. Dat heeft een bedrijfje heel goed gedaan, maar dat is achteraf vanuit mijn perfectionisme geen goede investering geweest.”

Wat heb je ervan geleerd?
Lachend: “Iets meer naar mijn vriendin luisteren is wellicht een goede les, want die heeft wel vier keer gezegd dat ik met dat project moest stoppen. Verder heb ik ook geleerd dat het soms goed is als het houtje-touwtje is, omdat het dan authentieker overkomt. Hoe meer ik het wil perfectioneren, hoe meer ik van mijn eigen authenticiteit verlies, lijkt het.”

Hoe is jouw werk-privé-balans, heb je trucjes?
“Ik heb een aantal manieren waarop ik die balans houd. Zo is voor mij de mate waarin ik met mijn gezin in contact sta de beste graadmeter. Als ik het druk heb kan ik bijvoorbeeld erg kribbig worden tegen mijn vriendin of kinderen en als ik dat opmerk, dan weet ik dat ik even wat rustiger aan moet doen. Nadat ik mijn excuus aanbied natuurlijk. Verder vind ik mijn ochtendroutine heel fijn. Ruimte om mijn dag alleen te beginnen werkt echt goed. Verder moet ik minimaal één keer per dag naar buiten, even de frisse lucht in. En als vierde punt heb ik ‘nee’ leren zeggen. Als je hoofd er bijvoorbeeld niet naar staat om een vergadering te doen, dan is ‘nee’ zeggen tegen die vergadering voor iedereen het beste.”

Over de community: je bent hier al redelijk actief?
“Ja, ik ben hier eigenlijk binnengekomen via de community. Ik kreeg aanspraak met collega-ondernemer Martijn Quaadvlieg van Quaadvlieg IT, waarna hij voorstelde om samen wat te huren in Grasso. Zo geschiedde. Verder werk ik samen met de mensen van de QUBE natuurlijk. We organiseren met een andere verzameling mensen ook vaak een borrel met ondernemers die echt als een- of tweepitter actief zijn. Tenslotte heb ik vanuit hier ook binnen de community al aanvragen gehad voor bepaalde IT-klussen. Dat zijn ook leuke trajecten.”

Heb je nog tips voor de community?
“Ik denk dat er voor de wat kleinere bedrijfjes en eenpitters leuk is als er soms ook niet-functionele, leuke dingen georganiseerd worden. Dat is denk ik een kans die nog benut kan worden. Ik ga goed op sport en spel. Maar een keer naar de arcadehal bij de Tramkade kan natuurlijk ook.”

En wat is jouw gouden tip aan de nieuwe generatie ondernemers?
“Vraag jezelf af of hetgeen waar je aan begint echt wat toevoegt voor de medemens? Er is altijd wel een markt of bedrijf te bedienen, maar wat het voor de mensen toevoegt is echt belangrijk.”